Warmte in de kerk

2012, week 6

Afgelopen weekeinde was voor de variatie eens extreem rustig, alhoewel… Zondagmorgen gaf de cantorij te Vlaardingen – met 2 weken repetitietijd – haar medewerking aan de dienst in de Grote Kerk te Vlaardingen. Deze cantorij waar ik vorig jaar 50% dirigent was, en waar ik nu weer 100% in zing(!) heeft een warm plekje in m’n hart. Toen ik er begon te zingen, stond Andries Stam er voor. Een prettige, menselijke dirigent, en een gedegen musicus. Inmiddels hebben we sinds 1 januari weer een dirigent, na een jaar zonder gezongen te hebben. Oksana Kryuchkova zwaait er nu de scepter. Maar ik zou het over afgelopen zondag hebben. Voor een kerkdienst die om 10.00 u begint, spreken we altijd om 9.00 u af. Dan zingen we gezamenlijk in, en nemen de liederen nog een keer door in de ruimte waar de dienst plaats zal vinden. We wennen aan de akoestiek, en aan het orgel. Zoals het (grote) orgel in de Grote Kerk, daar moet je echt aan wennen: het staat een ½ toon lager dan gebruikelijke muziekinstrumenten. In veel plaatsen was 5 februari een koude dag. Zo ook in Vlaardingen. Maar terwijl de meeste kerken wel verwarmd zijn, was hier in ’t weekend de kachel kapotgegaan. Dit hoorden we meteen om 9.00 u, dus we hielden onze jassen, handschoenen en winter-laarzen aan (en een enkeling de muts op…). De organisten moeten er ook last van hebben gehad, en wij als zangers waren tenminste nog heel wat tijd actief (dus in beweging) door ’t zingen. Maar de arme kerkgangers, die hebben ruim een uur stil-gezeten. Ode aan de luisteraars!

Hierna had ik een stukje met een impressie vanuit een kerkganger willen toevoegen, dat staat namelijk in de Onderweg van 10 februari 2012. Maar, totnutoe heb ik nog geen linkje naar de content van het Vlaardingse kerkblad ‘Onderweg’ kunnen vinden. Dat houden jullie dus nog te goed!